Jak bez obaw opiekować się chorym w domu? Edukacja opiekunów

Edycja Budżet Obywatelski 2017 Projekt ogólnomiejski - dotyczy całego obszaru Realizacja projektu przewiduje ograniczoną liczbę uczestników. Ilość beneficjentów: 201 i więcej

Lokalizacja

Główna lokalizacja: Kraków, Polska

Opis projektu

Udar, wylew, stwardnienie rozsiane, choroby: Alzheimera i Parkinsona – lista schorzeń, które mogą skazać bliską osobę na wielotygodniowe, a nawet wieloletnie przebywanie w łóżku jest długa. Jak zorganizować opiekę nad chorym, aby nie była udręką? Jak urządzić dom, aby nie stał się więzieniem? Jak pielęgnować chorego, aby mu nie zaszkodzić?

Szkolenia teoretyczno-warsztatowe, mają być odpowiedzią na powyższe pytania. Szkolenia mają się odbyć w każdej dzielnicy Krakowa. Ogółem obejmą obejmą 270 beneficjentów (po 15 osób z każdej dzielnicy). Nabór będzie otwarty. Decydować będzie kolejność zgłoszeń. Informacja o projekcie będzie przekazana poprzez biuletyn poszczególnych dzielnic. Nie wykluczone jest także poproszenie o pomoc grup charytatywnych przy parafiach w poszczególnych dzielnicach.

Miejsce realizacji części teoretycznej szkoleń winna być sala z wyposażeniem multimedialnym, natomiast część warsztatowa polegać ma na zajęciach praktycznych w przygotowanej do tego celu sali i scenografii (łóżko do pielęgnacji, fantom pielęgnacyjny, środki pomocnicze wykorzystywane do pielęgnacji). Wszystkie zajęcia będą prowadzone przez specjalistę w dziedzinie pielęgnacji i opieki nad pacjentem. Czas trwania - 2 dni po 5 godzin dydaktycznych (1 dzień teorii, 1 dzień praktyki).

Na zakończenie szkolenia, każdy uczestnik otrzyma pozycję książkową - "Opieka nad chorym w domu. Jak pomóc w potrzebie i na starość. Mose J.R.", która będzie drogowskazem w codziennym zmaganiu się z opieką nad osobą bliską.

UZASADNIENIE PROJEKTU

Realizacja tego projektu jest bardzo ważna ze względów społecznych. Przyniesie korzyści mieszkańcom Krakowa. Jest to rozwiązanie, które jest nowe, nie stosowane dotychczas w Krakowie.

Liczba osób 65 – letnich i starszych w 2030 roku osiągnie 23,8 % ogółu społeczeństwa. Znaczny przyrost liczby osób w najwyższej grupie wieku przewidywany jest w miastach, a więc tam gdzie rodzinny potencjał pielęgnacyjny jest mniejszy niż na terenach wiejskich. W 2030 roku prognozuje się liczbę 900 tysięcy jednoosobowych gospodarstw domowych, prowadzonych przez najstarsze osoby.

Opieka nad chorym długotrwale unieruchomionym w łóżku to wielkie wyzwanie dla bliskich. Wymaga nie tylko określonej wiedzy i określonych umiejętności, ale też wytrzymałości fizycznej i psychicznej. Wiele rodzin z braku możliwości lokalowych, czasowych, w obawie, że nie podołają zadaniom, umieszcza swoich bliskich w placówkach opieki długoterminowej w a w przypadku osób w terminalnym stadium choroby w hospicjach stacjonarnych. Równie wiele rodzin decyduje się jednak, głównie ze względów finansowych, na opiekę nad chorym w domu. Z kolei jest to najtańsza i najbardziej pożądana z punktu widzenia podopiecznego, forma zapewnienia opieki nad osobą niesamodzielną. Powinniśmy z całych sił wspierać rodziny/opiekunów osób niesamodzielnych w ich ogromnym wysiłku w codziennej opiece nad bliskimi. Jednym z takich sposobów jest dostarczenie im wiedzy, umiejętności i kształtowanie odpowiednich postaw, co zmniejszy ich obawy przez nieznanym. Głównym celem wszystkich podmiotów zaangażowanych w opiekę nad chorym w domu powinno być wspomaganie i propagowanie stałej lub jak najdłuższej obecności osób starych, przewlekle chorych i niepełnosprawnych w warunkach domowych, w środowisku lokalnym.
Im więcej osób w otoczeniu osoby niesamodzielnej, które posiądą wiedzę, umiejętności o wszelkich sposobach i możliwościach zapewnienia opieki, tym obciążenie dla społeczeństwa, instytucji pomocowych (społecznych, medycznych) będzie mniejsze.
Z całą pewnością w tym kierunku, w kierunku opieki domowej, nieinstytucjonalnej, przy wykorzystaniu dostępnych zasobów, powinna iść opieka nad osobami niesamodzielnymi.