Grzegórzki Bez Kupy!

1). Budowę wybiegu dla psów przy ul. Kosynierów,

2). Postawienie dodatkowych 50 pojemników na psie odchody w miejscach najczęstszych spacerów psów, 

3). Zakup i dystrybucję biodegradowalnych pojemników na psie odchody (Ekologiczne worki PE-HD z dodatkiem d2w, który powoduje ich rozkład po upływie 24 miesięcy, uwalniając organiczną zawartość w postaci psich nieczystości, która podlega całkowitej biodegradacji) w ilości 200.000 sztuk (1000 zestawów po 200 sztuk), 

4). Kampanię promocyjną na portalach społecznościowych, w formie plakatów i ulotek rozdawanych w punktach handlowych w naszej dzielnicy oraz przez wolontariuszy, w formie materiałów edukacyjnych dla szkół podstawowych i przedszkoli. 

Szczególnie zależy nam zaangażowaniu młodych wolontariuszy, którzy mogą patrolować dzielnicę, rozdawać pojemniki i edukować właścicieli psów, a w przyszłości świecić dobrym przykładem.

5). Wspólny spacer / przemarsz właścicieli psów, połączony z piknikiem sąsiedzkim na bulwarach nad Wisłą.

 

Chcielibyśmy aby z czasem cała psia infrastruktura w naszej dzielnicy posiadała jedną identyfikacje graficzną (kolor, font, hasła) czyli dystrybutory worków, tabliczki informacyjne na trawnikach, plakaty, reklamy.

Poniżej artykuł Pani Dr Małgorzaty Jania

 

"Niewiele jest tak aktualnych przez lata i nadal nierozwiązanych tematów jak zanieczyszczenie naszego bezpośredniego środowiska przez odchody czworonożnych pupili. Spróbujemy i my zabrać głos na rzecz uświadomienia zagrożeń i upowszechniania wszystkich aspektów wspomnianego problemu.
Mimo iż podstawowym motywem działań jest troska o estetykę otoczenia i utrzymanie czystości w ogólnym tego słowa znaczeniu to jednak należy pamiętać, że sedno sprawy wykracza poza zakres odbioru naszego wzroku i węchu. Prawdziwie wielkie zagrożenia są dla naszego oka niewidoczne i swe groźne oblicze okazują najczęściej z wielodniowym opóźnieniem.
Co więcej ze względu na niedojrzały układ immunologiczny dzieci to właśnie one są szczególnie narażone na zachorowania odzwierzęce i w ten sposób ponoszą konsekwencje niefrasobliwości i braku wyobraźni dorosłych.
 

Przeprowadzone w połowie lat dziewięćdziesiątych badania w Pracowni Biosfery Instytutu Mikrobiologii Lekarskiej Akademii Medycznej w Łodzi wykazały, że zanieczyszczenie podwórek i placów dziecięcych jest zatrważające. Najgorzej sytuacja przedstawiała się w dużych miastach gdzie naukowcy ze względu na zagrożenie zdrowia zdyskwalifikowali 40% trawników i połowę piaskownic. Niestety piaskownice w przedszkolach, żłobkach i na dużych osiedlach lokowały się w czołówce skażonych.
Przeprowadzone kilka lat później badania na poznańskiej AWF dały podobne wyniki potwierdzając utrzymujący się stan zagrożenia. Wykazały, że 53%-60% próbek ziemi zebranych na podwórkach największych polskich miast jest zarażonych jajami toxacara. Jest to rezultat skażenia gleby kałem przez nasze zwierzęta domowe – psy i koty, wśród których zdaniem weterynarzy aż trzecia część populacji jest zarażona pasożytami.
Ostatnio opublikowane wyniki badań tylko potwierdzają, ze sytuacja nie ulega poprawie. W rankingu stopnia skażenia prym wiodą nadal place zabaw i boiska z których 50% stanowi zagrożenie dla użytkowników, niewiele ustępują im piaskownice których powierzchnie w 37% są skażone a bezpośrednie ich otoczenie nawet w 42%. Również alejki i ścieżki niosą takie zagrożenie, do 10%.
 

Lekarze pediatrzy zawsze przestrzegają, że zabawa w brudnym piasku lub na skażonym trawniku może być przyczyną wielu schorzeń układu pokarmowego u dzieci . Nie sposób wyliczyć wszystkie konsekwencje jakie mogą wynikać z kontaktu ze skażonym środowiskiem. Ich rozpiętość jest szokująca: od biegunki do utraty wzroku czy uszkodzenia wątroby, nerek. Szczególnie niebezpieczne jest zarażenie toxacarą, która powoduje choroby oczu, do ślepoty włącznie. Larwy innego pasożyta, bąblowca osiadłe w wątrobie to też wielki dramat dla dotkniętego tym schorzeniem. Odsetek zachorowań pasożytniczych wśród różnych grup przebadanych dzieci jest oceniany na 3 do 8%. Jest to wynik wystarczająco niepokojący by podjąć wreszcie zdecydowane działania celem ograniczenia takich zagrożeń."

dr Małgorzata Jania http://www.psiekupy.pl/niewidzialne-zagrozenia/