Archiwum projektów rozwiń menu
Serwis używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności pozostając w serwisie akceptują Państwo te warunki
Strona archiwalna
Aktualna lista projektów budżetu obywatelskiego znajduje się na stronie:
Projekt ogólnomiejski NR 38:

Uratujmy Scanię

Edycja Budżet Obywatelski 2021 Projekt ogólnomiejski Realizacja projektu odbywać się będzie w przestrzeni ogólnodostępnej.

Lokalizacja

Główna lokalizacja: Muzeum Inżynierii Miejskiej

Opis projektu

Słynna Babcia - czyli autobus Scania CR111
Autobusy Scania CR111 były produkowane od 1971 do 1978/9. Stanowiły jedną z najpopularniejszych serii autobusów na obszarze Szwecji. Pierwsze egzemplarze tych autobusów przyjechały do Krakowa w 1991r., były to wówczas blisko dwudziestoletnie pojazdy pochodzące z różnych szwedzkich miast. Skierowano je głównie na zajezdnię w Płaszowie z którą autobusy tej marki były związane do 2018 roku.

Zbudowane z aluminium nadwozia były gwarancją długowieczności, autobusy posiadały również automatyczne skrzynie biegów, częściowo obniżoną podłogę czy też fotokomórki w drzwiach.

Pojazdy, o bardzo charakterystycznym kształcie, kursowały po Krakowie przez sześć lat. Z 54 zakupionych autobusów, do ruchu weszło 45 sztuk. Pozostałe egzemplarze przeznaczone zostały na części zamienne. Do celów muzealnych zachowany został jeden pojazd o numerze 47740.

Pojazdy okazały się być doskonałym zakupem, który pomógł MPK Kraków podnieść standard podróży dla Krakowian. Część pojazdów co ciekawe sprzedano do jednej z prywatnych firm obsługujących połączenia w okolicy Warszawy, gdzie jeździły jeszcze przynajmniej do 2004 roku.


MANiek - czyli MAN SL200
Autobusy MAN SL200 należą do pierwszej generacji VÖV-Standard-Linienbus – autobusów standardowych produkowanych w latach 1968-2000. Były eksploatowane w Krakowie w latach 1990-1996. Przyjechały do Krakowa z zaprzyjaźnionej Norymbergii - zostały wyprodukowane w 1976r. i były pierwszymi nowoczesnymi pojazdami w krakowskim MPK. Pojazdy te były podobnie do Scań bardzo nowoczesne i ciche. Do Krakowa sprowadzono cztery autobusy tego typu, z czego trzy użytkowano w ruchu liniowym, a jeden przeznaczono na magazyn części zamiennych. Stały się kamieniem milowym w rozwoju krakowskiej komunikacji miejskiej.

Obiekt z numerem 16604 został wyprodukowany w 1973 roku i jako jedyny z eksploatowanych w Krakowie został zachowany, z przeznaczeniem na pojazd historyczny. 

Oba autobusy trafiły do zbiorów Muzeum Inżynierii Miejskiej w 2001 roku i noszą nr inwentarzowe MIM349/II-39 oraz MIM353/II-46. Między rokiem 1998 a 2001 pojazdy były depozytem MPK w nowo powstałym Muzeum, natomiast wcześniej stanowiły majątek Składnicy Taboru Zabytkowego MPK.


Co zakłada projekt?
Efektem projektu będzie realizacja prac konserwatorskich przywracających wygląd fizyczny oraz sprawność techniczną obiektom. Celem prac konserwatorskich jest udostępnienie w ramach ekspozycji przykładów autobusów jakimi podróżowali Krakowianie w latach 90. Pojazdy te stanowią doskonały przykład różnicy w zastosowanej technologii w stosunku do jeżdżących wówczas po krakowskich ulicach Ikarusów i Jelczy. 

Koszty
W ramach kosztów ujęto wykonanie odpowiedniej dokumentacji konserwatorskiej, oraz koszty samych prac konserwatorskich. Pozostałe działania formalne i administracyjne oraz nadzór i koordynacja nad realizacją zadania wykonana będzie przez zespół Muzeum Inżynierii Miejskiej. Takie rozwiązanie gwarantuje przeprowadzenie prac zgodnie ze sztuką konserwatorską i obowiązującymi przepisami. 

Czas na realizację
Przewiduje się realizacje projektu w latach 2022 - 2023.


Scania: Poniżej zaprezentowano pojazdy tego samego typu:


Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/52/Museisp%C3%A5rv%C3%A4gen_Malmk%C3%B6ping_-_SL_H59A_5424.JPG
Leif Jørgensen / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)

 

Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cb/Tpb_pressconference_20090215_%2830%29.jpg
xm7 / Copyrighted free use

MAN:

Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2f/SL200-weihrauch.jpg

UZASADNIENIE PROJEKTU

Muzeum Inżynierii Miejskiej dokłada wszelkich starań, aby zadbać o posiadane zabytki ruchome i nieruchome. W ciągu ostatniego roku poddanych konserwacji zostało ok. 140 obiektów muzealnych, które znajdą się na przyszłej wystawie stałej. W roku kolejnym planuje poddać konserwacji kolejne 150 obiektów. Muzeum posiada znaczną ilość różnego rodzaju zabytków techniki, które ze względu na ich stan nie są udostępniane szerszej publiczności. Niestety, dzieje się tak dlatego, że koszty prac konserwatorskich są niezwykle wysokie i bardzo skomplikowane, szczególnie w przypadku obiektów wielomateriałowych. Obiekty niedostępne dla szerokiej publiczności, często mają nieocenione znaczenie dla historii. Jednymi z takich obiektów są właśnie te dwa autobusy, które Krakowianie kojarzą z ulic swojego miasta i dobrze wspominają. Realizacja zadania pozwoli na poszerzenie oferty kulturalnej naszego miasta. Dzięki możliwościom jakie dają pojazdy zabytkowe istnieje możliwość propagowania historii techniki i nauki. Jednocześnie projekt otwiera szerokie możliwości współpracy między społeczeństwem, a instytucjami miejskimi. Muzeum Inżynierii Miejskiej realizuje aktualnie kosztowną inwestycję, więc każde dofinansowanie wspomaga realizację celów tej instytucji miejskiej. Dodatkowo konserwacja tych autobusów może stać się dobrą okazją do zacieśnienia współpracy z miastami partnerskimi.

Kosztorys
Nazwa Opis Koszt
Projekt renowacji Inwentaryzacja i opracowanie programu konserwatorskiego 30 000,00 PLN
Realizacja Koszty realizacji remontów. 800 000,00 PLN
830 000,00 PLN
Harmonogram działań
Nazwa Opis Data
Projekt 2022
Realizacja 2022 lub 2023

Galeria

Charakterystyka długoterminowych skutków: Celem zadania jest poddanie konserwacji, a dosłownie uratowanie przed dalszą degradacją, dwóch autobusów będących w posiadaniu Muzeum Inżynierii Miejskiej. Efektem konserwacji będzie udostępnienie obiektów na ekspozycji, tak aby mogły cieszyć oko odwiedzających - krakowian i turystów, edukować i wzbudzać wspomnienia. Koszty prac konserwatorskich są ogromne, a w tym przypadku, przed inwentaryzacją i opracowaniem programu konserwatorskiego właściwie niemożliwe do oszacowania. Ale zdobycie dofinansowania w wysokości wskazanej przez Wnioskodawcę, pozwoli Muzeum aplikować o brakujące środki.
powrót