Mobilne Zestawy Ratownicze

Edycja Budżet Obywatelski 2022 Projekt ogólnomiejski Realizacja projektu odbywać się będzie w przestrzeni ogólnodostępnej.

Lokalizacja

Główna lokalizacja: Miasto Kraków

Opis projektu

Celem projektu jest zwiększenie przeżywalności w najczęściej spotykanych stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego, dzięki pomocy udzielonej przez funkcjonariuszy Straży Miejskiej Miasta Krakowa: nagłego zatrzymania krążenia, krwotoku zewnętrznego oraz hipotermii.
Projekt zakłada zakup mobilnych zestawów ratujących życie, w skład których wchodzić będą: automatyczne defibrylatory zewnętrzne AED, akcesoria do resuscytacji krążeniowo–oddechowej, zestawy do tamowania krwotoków (opatrunki uciskowe, opaski zaciskowe) oraz zestawy przydatne w  hipotermii dla strażników miejskich, którzy podczas codziennych patroli w przestrzeni ogólnodostępnej udzielają pomocy osobom w stanie bezpośredniego zagrożenia życia.
Defibrylator AED (ang. Automated External Defibrillator), czyli automatyczny zewnętrzny defibrylator to urządzenie umożliwiające analizę rytmu serca oraz wykonanie wyładowania elektrycznego u poszkodowanego. Możliwie szybkie dostarczenie wyładowania pozwala wielokrotnie zwiększyć przeżywalność osób poszkodowanych [1].
Projekt zakłada zakup mobilnych zestawów zawierających:
6 urządzeń AED wraz z walizką,
6 pakietów do zaopatrzenia krwotoków, oparzeń i ran klatki piersiowej,
6 zestawów akcesoriów do resuscytacji krążeniowo–oddechowej,
30 zestawów do postępowania w przypadku hipotermii.
 

UZASADNIENIE PROJEKTU

Nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) definiowane jest jako „ustanie lub znaczne upośledzenie mechanicznej czynności serca”. Roczna zapadalność na pozaszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi od 67 do 170 osób na 100 000 mieszkańców, z czego dla Polski jest największa z odnotowanych, czyli 170 na 100 000 mieszkańców [1]. W Krakowie (stan na 30.06.2021) mieszka 780 796, a co za tym idzie problem NZK może dotyczyć nawet 1 300 krakowian rocznie [3].
Stosowanie automatycznych defibrylatorów zewnętrznych (AED) wciąż jest na niskim poziomie – w Europie tylko w średnio 28% przypadków pozaszpitalnych NZK (zakres 3,8%–59% w zależności od kraju) wykorzystywany jest AED. Wskaźniki przeżycia przy wypisie ze szpitala wynoszą średnio 8% i są zróżnicowane (od 0% do 18%) [1].
Żeby zwiększyć szanse na przeżycie osób, które doznały nagłego zatrzymania krążenia należy dążyć do zwiększenia dostępności AED. Im bliżej od osoby wymagającej pomocy znajduje się to urządzenie tym szybciej będzie ono dostarczone do miejsca zdarzenia. Działania te dają szansę na przyspieszenie wykonania wyładowania, a w konsekwencji zwiększenie przeżywalności pacjentów.
Obok wczesnej defibrylacji, tamowanie zagrażającego życiu masywnego krwawienia zewnętrznego oraz rozpoczęcie leczenia hipotermii (czyli obniżenia temperatury centralnej ciała poniżej 35 stopni Celsjusza, której śmiertelność w Polsce wynosi 328–606 osób na rok) [4] kluczowe działanie w pierwszych kilku minutach zdarzenia przed przybyciem Zespołu Ratownictwa Medycznego. Hipowolemia powodowana przez masywne krwawienie oraz hipotermia należą do potencjalnie odwracalnych przyczyn nagłego zatrzymania krążenia.