Miejski Relaks

Miejski Relaks jest publiczny i ogólnodostępny. Przeznaczony dla pieszych.
Tak jak wiata przystankowa chroni pasażerów oczekujących na autobus lub tramwaj, tak piesi mogą uzyskać miejsca ochrony przed deszczem, wiatrem, słońcem. Na ulicach o ograniczonej szerokości, wypełnionych kamienicami, gdzie brak jest ławek, drzew, trawników, tworzymy nie większe niż 1,5 miejsca postojowego miejsca relaksu.
Zaprojektowane przez architektów bliższe są idei ogródków jordanowskich, jednak przeznaczone dla ludzi w każdym wieku.

Miejski relaks to miejsca do siedzenia, wkomponowana zieleń, niezwiązana z gruntem trwała konstrukcja, budowa modułowa, możliwość transportu, zadaszenie dla ochrony przed słońcem i deszczem, częściowo szklane lub wiotkie ściany dla ochrony przed wiatrem, .
Nie są to popularne w centrum oszklone "ogródki kawiarniane", które już dawno przestały być ogródkami, a stały się szklarniami dla ludzi. Zajęły Rynek Główny i okolice, wdzierają się na Planty. Ogródki kawiarniane nie są dostępne dla przechodniów, musimy wnieść opłatę by móc z nich skorzystać. W takich miejscach znikają możliwości bezpłatnego publicznego odpoczynku.

Korzystamy z doświadczeń ulicy Krupniczej i Parkelets w San Fransisco, Amsterdamie i innych miastach dążących do zrównoważenia swoich funkcji w celu podniesienia komfortu życia swoich mieszkańców.

 Propozycja sposobu realizacji:
1. Ogłoszenie akcji

2. Zebranie propozycji lokalizacji zgłaszanych przez Mieszkańców.

3. Publiczne głosowanie - wybór lokalizacji. Aby nie trwonić środków głosowanie wykorzystujące istniejące mechanizmy głosowania takie jak Budżet Obywatelski, programy ośrodków miejskich takich jak Centrum Obywatelskie itp.

4. Wybór projektantów.

5. Projektowanie, konsultacje społeczne każdej lokalizacji, dostosowanie do lokalnych warunków.

6. produkcja.

7. Ustawienie - Miejski Relaks powinien być konstrukcją całoroczną, dająca schronienie pieszym, przechodniom.

8. Wykorzystanie miejskich relaksów do chwili odpoczynku, kontemplacji okolicy, zabytków otoczenia, spotkania z sąsiadem lub przyjacielem, miejsce zbiórki przed wspólnym wyjściem na spacer, do kina, do teatru do innej części miasta. Miejsce zebrań mieszkańców, miejsce powstawania inicjatyw miejskich lub reakcji na lokalne problemy.

Ulice to często jedyne i naturalne miejsca spotkań dla sąsiadów, mieszkańców kamienic czy kwartałów. Korzystając z doświadczeń ulicy Augustiańskiej na której udało się nam postawić tymczasowe ławki, a także z doświadczeń ulicy Krupniczej gdzie istniał mebel miejski proponujemy budowę miejsc relaksu na ulicach pozbawionych funkcji społecznych.

Więzi społeczne powstają jedynie w dogodnych warunkach. Kiedy nie ma gdzie się zatrzymać lub usiąść nie ma jak porozmawiać z sąsiadem, nie można ustalić miejsca spotkania, ponieważ brak mu nazwy lub cechy którą można by nazwać ciężko jest znaleźć pretekst by porozmawiać. 
Więzi społeczne pozwalają na lepsze wykorzystanie istniejących zasobów, na szybsza i bardziej celową pomoc potrzebującym. Małe lokalne społeczności są mocniejsze w obliczu problemów i ciągłych zmian otaczającego je świata.

Na ulicy Augustiańskiej miejsca relaksu powstały w cieniu istniejących drzew. Są jednak ulice pozbawione jakiejkolwiek formy małej architektury, drzew, ławek czy choćby naturalnych miejsc spotkań. W takich miejscach chcielibyśmy postawić Miejski Relaks.

Miejski Relaks może powstać pod następującymi warunkami:

1. Jest publiczny, ogólnodostępny i przyjazny dla każdego użytkownika

2. Jest projektowany przez architektów, artystów lub designerów

3. Lokalizacje są uzgodnione z mieszkańcami i z ZIKiT.

4. Zlokalizowany jest w pobliżu sklepów i restauracji tak, by stanowił powiększenie ich oferty oraz stwarzał możliwość spożywania posiłków na świeżym powietrzu.

Regulacje te mają na celu stworzenie ducha miejsca, bez którego mebel miejski nie uzyska poparcia. Taki efekt widzieliśmy na ulicy Krupniczej, gdzie pozbawiony kontekstu obiekt nie uzyskał aprobaty i nie był wykorzystywany.