In Vitro bliżej mieszkańców Krakowa.

Projekt odrzucony: W stanowisku tut. Biura z dn. 17 maja do projektu przed modyfikacją wskazane zostały wymagania regulaminowe, których zgłoszony projekt nie spełnia, także w wersji skorygowanej. Zgodnie z § 12 ust. 4 Regulaminu BO, w ramach procedury budżetu obywatelskiego nie mogą być realizowane zadania, które w dniu zgłoszenia stoją w sprzeczności z obowiązującymi w mieście planami, politykami i programami, w tym w szczególności z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego i innymi uchwałami Rady i zarządzeniami Prezydenta. W ramach ww. stanowiska zostało podkreślone, że Gmina Miejska Kraków w ramach lokalnej polityki zdrowotnej realizowanej w zakresie ochrony zdrowia realizuje dwa strategiczne miejskie programy w trzyletnich edycjach, przyjęte do realizacji na podstawie uchwał Rady Miasta Krakowa, tj.: Miejski Program Ochrony Zdrowia „Zdrowy Kraków 2016-2018” na podst. Uchwały Nr XXXIV/558/15 Rady Miasta Krakowa z dnia 16 grudnia 2015 r. oraz Miejski Program Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2016-2018 na podst. Uchwały Nr XXXIV/556/15 Rady Miasta Krakowa z dnia 16 grudnia 2015 r. Oba ww. Miejskie Programy zawierają szczegółowy wykaz programów polityki zdrowotnej ustanowionych prze Radę Miasta Krakowa do realizacji w Gminie Miejskiej Kraków. Natomiast jako miejskie programy wytyczające kierunki działań na terenie Gminy Miejskiej Kraków w obszarze ochrony zdrowia zaplanowane do realizacji w perspektywie trzyletniej, nie uwzględniają działań odnoszących się do metod leczenia niepłodności, w tym metody In VITRO. Ponadto warto zauważyć, że ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz.865), wskazuje w art.. 5., że „leczenie niepłodności obejmuje: 1) poradnictwo medyczne; 2) diagnozowanie przyczyn niepłodności; 3) zachowawcze leczenie farmakologiczne;4) leczenie chirurgiczne; 5) procedury medycznie wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji; 6) zabezpieczenie płodności na przyszłość.” Natomiast art. 11 ust. 1. ww. ustawy do podejmowania działań na rzecz ochrony i promocji zdrowia rozrodczego są obowiązane organy administracji rządowej (np. minister ds. zdrowia). Natomiast z zapisu art. 11. ust. 2, wynika, że jednostki samorządu terytorialnego mogą podejmować działania na rzecz ochrony i promocji zdrowia rozrodczego. Z uwagi na fakt, że w obowiązujących dokumentach strategicznych dot. polityki realizowanej w zakresie ochrony zdrowia Gminy Miejskiej Kraków brak jest zaplanowanych przez Radę Miasta Krakowa działań odnoszących się do rzecz ochrony i promocji zdrowia rozrodczego, tut. Biuro przy obecnie obowiązujących przepisach, w tym uchwał Rady Miasta Krakowa, nie może pozytywnie zaopiniować nowej wersji projektu dot. kampanii społecznej nt. In VITRO, która w dodatku miałaby na celu promowanie tylko jednej metody leczenia niepłodności. Należy też podkreślić, że z zapisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 2016 r. w sprawie Narodowego Programu Zdrowia na lata 2016-2020 (Dz. U. z 2016 r. poz. 1492), jednoznacznie wynika, że jako realizator jednego z celów operacyjnych Narodowego Programu Zdrowia, tj. celu operacyjnego nr 6 „Poprawa zdrowia prokreacyjnego” (w tym organizacja kampanii społecznej, sprzyjającej płodności kobiet i mężczyzn, wykorzystującej nowoczesne narzędzia komunikacji społecznej (X. ust. 2. pkt 1 ww. Rozporządzenia), wskazany został „Minister Zdrowia oraz organizacje pozarządowe, szkoły rodzenia i inne podmioty wybrane drodze konkursów ogłaszanych przez MZ.”