Rekonstrukcja rzeźby zapomnianej rzeźbiarki ze św.Sebastiana

Edycja Budżet Obywatelski 2019 Projekt lokalny - 1 Realizacja projektu odbywać się będzie w przestrzeni ogólnodostępnej.

Lokalizacja

Główna lokalizacja: Skwer przy Brzozowej i Berka Joselewicza, nieopodal Św. Sebastiana, Kazimierz, Kraków. Właściciel: Zarząd Zieleni Miejskiej.

Opis projektu

Zadanie łączy przeszłość dzielnicy z aspektami współczesnymi. Używając wyraźnej ingerencji w przestrzeń publiczną, jaką jest ustawienie rzeźby w miejscu ogólnodostępnym dla turystów, a przede wszystkim mieszkańców, zmienia kontekst i przybliża doświadczenie historyczne z bardzo osobistej perspektywy. Sprawia, że historia staje się fascynująca i aktualna, przywraca społeczną pamięć i uruchamia opowieść o Krakowie prowadzoną przez pryzmat bogactwa osobowości twórczych. Udowadnia, że sztuka niesie za sobą realne działania społeczne - jest motorem zmiany punktów widzenia, mobilizuje wokół jednego celu i potrafi tworzyć wspólnotę.

Bala Leser, spadkobierczyni i mieszkanka kamienicy przy św. Sebastiana 34, po wojnie zmieniła imię i nazwisko i została Zofią Woźną. Nigdy nie wróciła na stałe do Krakowa. Nigdy nie trafiły tu jej, tworzone do 1984 roku, prace - a jest uznawana za „jedną z najciekawszych i najgłębszych indywidualności we współczesnej rzeźbie polskiej”. Skończyła krakowską ASP w 1934 roku. Była autorką popiersi i rzeźb figuralnych, a także kompozycji o charakterze pomnikowym. Skłaniała się ku syntezie i kubistycznemu traktowaniu formy. Równolegle zajmowała się też malarstwem sztalugowym tworząc serie obrazów o tematyce morskiej, portrety i wnętrza. Brała udział w wystawach okręgowych i ogólnopolskich oraz w wystawach międzynarodowych, między innymi: Wystawie Sztuki Kobiet, Paryż, 1948; Międzynarodowej Wystawie Rzeźby Współczesnej, Muzeum Rodina, Paryż, 1961; Wystawie rzeźby, Haga, 1963; 32. Biennale Sztuki, Wenecja, 1964. Odbywała podróże artystyczne do Francji, Szwajcarii, Bułgarii, Węgier, Jugosławii, Belgii, Włoch, Austrii, Holandii. Była laureatką Srebrnego medalu na I Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1966; Nagrody II stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki za całokształt twórczości, 1965. Odznaczono ją też Złotym Krzyżem Zasługi za pracę artystyczną. Jej dzieła znajdują się m.in. w Warszawie, w Parku Traugutta oraz w Orońsku, w Centrum Rzeźby Polskiej. Żadnego z nich nie ma w Krakowie.

UZASADNIENIE PROJEKTU

Istotą zadania jest rewitalizacja skweru poprzez podniesienie wartości przestrzeni publicznej w okolicach ulic Brzozowej, Berka Joselewicza, Podbrzezie i Świętego Sebastiana. W kontekście społecznym zadanie przywraca pamięć o mieszkających na Kazimierzu artystach żydowskiego pochodzenia - dominującą narracją staje się droga twórcza i wysoka jakość artystyczna ich dzieł. Przy zachowaniu szacunku dla Holokaustu i wydarzeń 1968 roku, zadanie kieruje optykę na próbę opowiadania historii Krakowa przez pryzmat bogactwa osobowości twórczych. Przywraca społeczną pamięć, integruje sąsiadów wokół wspólnego celu. Jest wyrazem szacunku aktualnych mieszkańców dla poprzedników. Łączy wokół tożsamości lokalnej i kieruje ku wspólnej przyszłości - służy budowaniu sąsiedzkich relacji wokół wartości twórczych, świadomości i szacunku dla miejsca, w którym się mieszka i żyje na co dzień. Podnosi walory Kazimierza, w trendzie odwrotnym do miasteczka-lunaparku o quasi żydowskim charakterze. Przywraca tożsamość i zakorzenia w doświadczeniu historycznym. Pokazuje powojenne losy mieszkańców w wymiarze artystycznym, twórczym i kreatywnym oraz szacunek współczesnych mieszkańców dla przeszłości, podkreślając osobisty wymiar doświadczenia. W perspektywie zmiany społecznej zadanie koncentruje się na procesach integracji społecznej aktywowanych przez wspólny cel, jakim jest przywrócenie łączności z kulturowym dziedzictwem realizowanym w bardzo lokalnej perspektywie.