Długofalowa strategia walki z chorobami zakaźnymi

Mieszkańcy Krakowa obserwowali, a także wspierali działania miejskich szpitali w walce z koronawirusem. Niestety zarówno mobilizacja mieszkańców Krakowa, ani nawet odwaga i trud z jakim działali pracownicy służby zdrowia nie ochroni lokalnej społeczności przed pojawieniem się nowych patogenów, ani też nawrotami wirusów czy bakterii już istniejących w populacji. Co więcej, nawrót zakażeń SARS-CoV-2 w Polsce to obecnie najbardziej prawdopodobny scenariusz rozwoju chorób zakaźnych na jesień 2020 roku. Fakty te powodują, że zasadne jest działanie lokalnej społeczności prowadzące do wsparcia placówek służby zdrowia w tym obszarze ochrony zdrowia i życia. Celem projektu jest wytworzenie tzw. dużej infrastruktury, która posłuży do długotrwałej walki z masowymi zachorowaniami na choroby zakaźne. Zaletami dużej infrastruktury są:

1) jest to inwestycja w zdrowie publiczne na długie lata,

2) może być modyfikowana o nowe rozwiązania technologiczne,

3) znacząco usprawniają pracę personelu medycznego, przyjmowanie i selekcję pacjentów.

4) zmniejsza ryzyko przypadkowego zakażenia personelu medycznego, co niweluje ryzyko paraliżu szpitala.

Projekt przewiduje, że w skład dużej infrastruktury powinna znaleźć się:

a) urządzenia dekontaminacyjne, tj:
– 5 sztuk indywidualne kabiny do dekontaminacji dla ratowników medycznych posiadających
zbiornik na wodę podekontaminacyjną i pompę odprowadzającą płyny z brodzika.
– 2 sztuki namiotów grupowych do dekontaminacji służący do selekcji i pomocy poszkodowanym podczas epidemii, ataku chemicznego i po skażeniach radioaktywnych. Namiot powinien posiada osobne ciągi komunikacyjne dla kobiet, mężczyzn i osób leżących. Pozwolą one zwiększyć przepustowość w przyjmowaniu pacjentów oraz w istotny sposób ochronią personel medyczny przez zakażeniami.
b) specjalistyczne drukarki 3D, z podgrzewaną komorą, mająca możliwość drukowania elementów z terpolimeru akrylonitrylo-butadieno-styrenowego ABS, polilaktydu PLA, terpolimeru akrylonitrylu, styrenu i akrylanów ASA i termoplastycznego poliuretanu TPU. Wymiar roboczy drukarki powinien zawierać się w zakresie 200 × 200× 200 mm do 300 × 300× 300 mm. Drukarka pozwoli na miejscu wytwarzać brakujące instrumentarium, które bardzo często posiada niestandardowe wymiary czy też zastosowania. Dzięki temu szpital staje się czasowo niezależny od dostaw z zewnątrz. Do zestawu drukarki należy dostarczyć po pięć szpul filamentu z każdego wymienionionego wcześniej materiałów.

Gremia ekspertów przewidują, że zmiany klimatów oraz agresywna industrializacja (zajmowanie przez człowieka co raz większych obszarów naturalnie zamieszkiwanych przez dzikie zwierzęta) spowoduje wystawienie ludzi na zupełnie nowe, nieznane szczepy wirusów oraz bakterii. Stąd, niezbędne jest przygotowanie placówek służby zdrowia na nowe zagrożenia epidemiczne, uwzględniając przy doświadczenia zebrane w podczas pandemii koronawirusa SARS-CoV-2. Projekt obywatelski pozwoli szpitalom stworzyć tzw. dużą infrastrukturę w ramach strategii długotrwałej walki ze znanymi oraz przyszłymi chorobami zakaźnymi.